به گزارش قدس آنلاین به نقل از ویژه نامه بیت المقدس؛ نیروهای مقاومت در سوریه با وجود گذشت نزدیک به شش سال از بحران این کشور همچنان به تحقق دستاوردهای میدانی مهم ادامه می‌دهند. در همین راستا اخیرا شهر باستانی و استراتژیک «تَدمُر» توسط نظامیان ارتش سوریه آزاد شد. اهمیت این دستاورد میدانی علاوه بر موقعیت استراتژیک این شهر به زمان تحقق آن نیز بازمی‌گردد، چرا که این موفقیت درست در هنگام برگزاری مذاکرات صلح سوریه در شهر ژنو محقق شد تا بار دیگر قدرت محور مقاومت در سوریه آشکارا برای معارضان و حامیان منطقه‌ای و بین‌المللی آن‌ها به نمایش درآید.

تدمر که در نزد غربی‌ها به «پالمیرا» شناخته می شود، از شهرهای قدیمی و باستانی سوریه است که در مرکز این کشور واقع شده و از توابع استان حمص است. این شهر در حدود 200 کیلومتری از دمشق و در شمال شرق آن واقع شده و در فاصله ۱۵۰ کیلومتری از رود فرات و ۱۶۰ کیلومتری شرق حمص قرار دارد. این شهر به «عروس صحرا» در سوریه مشهور است. تروریست‌های تکفیری داعش در طول مدت‌زمانی که بر این شهر باستانی سیطره داشتند، خسارت‌های فراوانی را به آن وارد و بسیاری از آثار تاریخی موجود در آن را تخریب کردند. عروس صحرا از سال 1980 در فهرست «یونسکو» قرار گرفت.

اهمیت استراتژیک شهر تدمر در این است که این شهر، نقطه اتصال میان چندین شهر و استان مهم سوریه به ویژه شهرهای دمشق و حمص، محسوب می‌شود. ارتش سوریه با تسلط بر شهر راهبردی تدمر از این پس می‌تواند ضمن اشراف کامل بر فعالیت‌های گروه‌های تروریستی ـ تکفیری به ویژه در شهر حمص و حومه شهر دمشق، نسبت به کنترل آنها مبادرت نماید. از سوی دیگر تمامی خطوط امدادرسانی به تروریست‌های داعش از طریق شهر تدمر به شهرهای دیگر به طور کامل مسدود شده‌اند. این بدان معناست که خارج شدن عروس صحرای سوریه از تصرف داعش، ضربه جبران‌ناپذیری را بر پیکره این گروه تروریستی در برخی شهرهای دیگر هم وارد کرده است.

فتح تدمر علاوه بر اهمیت استراتژیک آن از لحاظ جغرافیایی، دستاورد دیگری را با خود به همراه آورد و آن، تقویت بیش از پیش روحیه نیروهای مقاومت و در نقطه مقابل، تضعیف هرچه بیشتر روحیه تروریست‌های تکفیری در سوریه است. طی ماه‌های اخیر، پس از آزادسازی شهرک‌های شیعه‌نشین نبل و الزهراء و تسلط کامل بر شهر استراتژیک حلب، فتح شهر تدمر سومین ضربه سهمگینی بود که بر پیکره تکفیری‌ها وارد آمد و موجبات فروپاشی بیش از پیش صفوف آن‌ها را فراهم نمود. امروز، تکفیری‌ها و حامیان خارجی آنها از جمله ایالات متحده آمریکا، ترکیه، عربستان و قطر به این واقعیت پی برده‌اند که این نیروهای مقاومت هستند که در عرصه تحولات میدانی، ابتکار عمل را در دست دارند.

همان‌گونه که پیشتر نیز اشاره شد، دستاورد بزرگ نیروهای سوری در فتح شهر تدمر، درست همزمان با برگزاری مذاکرات ژنو4 درباره سوریه محقق شد؛ مذاکراتی که در طول یک هفته برگزاری، همواره با سنگ‌اندازی‌های معارضان و کارشکنی‌های حامیان منطقه‌ای و بین‌المللی آن‌ها همراه بود. در حالی که همگان در اقصی نقاط جهان منتظر شنیدن صدای صلح از ژنو بودند، به یک‌باره صدای خشونت و افراطی‌گری از شهر حمص بلند شد. همزمان با برگزاری مذاکرات ژنو4، شهر حمص سوریه شاهد وقوع چندین انفجار مهیب بود که در نتیجه آن ده‌ها غیرنظامی بی‎‌گناه سوری جان باخته و یا به شدت زخمی شدند.

اما اعضای هیأت مذاکره کننده معارضان سوری در نشست ژنو حتی زحمت محکومیت زبانی این انفجارها را نیز به خود ندادند تا بار دیگر ثابت کنند که همچنان زبان خشونت و افراطی‌گری را بر زبان صلح ارجح می‌دانند. در همین حال، حامیان معارضان و تکفیریها نیز بیکار ننشستند و با ارائه پیش‌نویس قطعنامه‌ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد به منظور سنگ‌اندازی در مسیر راهکار سیاسی برای برون‌رفت از بحران سوریه، خواستار اعمال تحریم‌های اقتصادی بیشتر علیه این کشور شدند؛ توطئه‌ای که البته با واکنش جدی چین و روسیه مواجه شد و در نهایت با رأی منفی این دو کشور، این قطعنامه وتو شد.

با این حال، فتح شهر تدمر در یک موقعیت زمانی خاص بهترین واکنش در برابر تمامی کارشکنی‌ها و سنگ‌اندازی‌های معارضان و حامیان خارجی آن در مسیر گفت‌وگوهای صلح بود. تحقق این دستاورد، این پیام را به معارضان و حامیانش مخابره کرد که آنها راهی جز نشستن بر سر میز مذاکره با دولت مقتدر دمشق برای پایان بحران شش ساله ندارند و سنگ‌اندازی در این مسیر، نه دولت و ملت سوریه که خودِ آنها را به بزرگترین بازنده در نبرد کنونی تبدیل خواهد کرد.

از سوی دیگر، معارضان و حامیان آنها در سوریه به دنبال تداوم توفیقات نیروهای مقاومت، به جای مغتنم شمردن فرصت جهت جبران اشتباهات گذشته خود در این کشور، جمهوری اسلامی ایران را به عنوان کشوری که رهبری محور مقاومت را برعهده داشته و دارد، آماج هجمه‌های رسانه‌ای ـ تبلیغاتی خود قرار داده‌اند. نقش مهم و راهبردی ایران در حمایت از نیروهای مقاومت در منطقه به ویژه در سوریه و عراق طی سال‌های گذشته، عامل اصلی اتخاذ سیاست‌های خصمانه و کینه‌توزانه معارضه و حامیانش علیه جمهوری اسلامی بوده و هست.

در همین راستا، اخیرا «نصر الحریری» رئیس هیأت مذاکره کننده معارضان سوری در گفتگوهای ژنو4 در اظهاراتی مضحک و تعجب‌برانگیز ضمن تروریست خطاب کردن ایران و حزب‌الله لبنان، مدعی شد: «مبارزه با تروریسم برای ما به معنای مبارزه با شبه نظامیان ایران و حزب‌الله است!!» این در حالی است که پیشتر نیز کشورهایی نظیر ایالات متحده آمریکا و عربستان سعودی موضع مشابهی را علیه ایران اتخاذ کرده بودند که جملگی حاکی از شدت عصبانیت آنها از نقش‌آفرینی مؤثر و فعال جمهوری اسلامی در زمینه حمایت از گروه‌های مقاومت در منطقه هستند. در واقع، معارضان و حامیان آن‌ها نیک می‌دانند که ایادی و مزدوران آنها دیگر یارای ایستادگی در برابر نیروهای مقاومت و ارتش سوریه را ندارند و از همین روی، به اتهام‌زنی‌‎های بی‌پایه ‌و اساس و فضاسازی رسانه‌ای علیه ایران به منظور فریب افکار عمومی، متوسل شده‌اند.

در هر صورت، طبق اعلام قبلی سازمان ملل متحد، قرار است از فردا (24 اسفند) دور دیگری از  مذاکرات صلح سوریه در شهر «آستانه» قزاقستان برگزار شود. انتظار نمی‌رود که در جریان این مذاکرات، معارضان چیزی بیش از آنچه را که تاکنون عرضه داشته‌اند، به منصه ظهور برسانند؛ به ویژه اینکه در حال حاضر نوعی «چندصدایی» نیز از داخل صفوف آنها به گوش می‌رسد.

ناگفته نماند که تحقق دستاوردهای میدانی مهم و استراتژیک در سوریه، از جمله ذخایر ارزشمند هیأت اعزامی دمشق به مذاکرات صلح محسوب می‌شوند و مذاکره‌کنندگان سوری به پشتوانه همین دستاوردها می‌توانند از موضع قدرت با طرف مقابل خود به گفتگو نشسته و مطالبات مشروع و به حق ملت سوریه را در عرصه دیپلماتیک محقق سازند./

رامین حسین آبادیان

انتهای پیام

ویژه نامه بیت المقدس دوشنبه هر هفته ضمیمه روزنامه قدس منتشر می شود.